Francja

Tu w Wielkiej Sali Zamkowej (Sali Stanów) w latach 1576 i 1588 odbywały się posiedzenia Stanów Generalnych. Na pierwszym piętrze znadują się komnaty Katarzyny Medycejskiej, żony króla Henryka II, która została tu zesłana przez swojego syna, lecz mimo okazałej tuszy potrafiła pewnej nocy zejść po drabince sznurowej do fosy i uciec. Ściany gabinetu królowej są pokryte boazerią (237 rzeźbionych kasetonów). Za boazerią były ukryte sekretne szafki na biżuterię i - jak się sądzi - na trucizny.

Warto zwiedzić apartamenty w skrzydle Ludwika XII (obrazy, rzeźby i meble z XV-XXw.) a przede wszystkim w skrzydle Franciszka I. Król polecił wznieść to skrzydło w r. 1515, na kilka lat przed rozpoczęciem budowy zamku Chambord.
Na drugim piętrze skrzydła Franciszka I znajdują się komnaty króla Henryka III, do których prowadzą schody „czterdziestu pięciu". Tylu ludzi miało przybyć, aby na rozkaz króla zamordować księcia de Guise w Komnacie Króla (Chambre de Roi).

CHAUMONT
Zamek wznosi się wysoko nad miastem na nawisie skalnym. Grube mury, fosa zamkowa i jeszcze czynny most zwodzony pozwalają wyobrazić sobie wygląd zamku w średniowieczu. Już w X w. hrabiowie de Blois zbudowali w tym miejscu fortecę, która miała chronić okolicznych mieszkańców przed groźnymi sąsiadami z rodu książąt dAnjou. Na rozkaz króla Ludwika XI zamek, będący już w rękach książąt d'Anjou, został w r. 1465 zrównany z ziemią na znak zwycięstwa monarchii nad sprzymierzonymi książętami.

Po tym, jak Pierre d'Amboise publicznie przeprosił króla i został znów dopuszczony do łask, pozwolono mu natychmiast odbudować jego zamek. Pierwszy etap budowy trwał 10 lat (1465-1475). W tym czasie powstało stojące na skale skrzydło północne oraz prostopadłe do niego skrzydło wschodnie z potężnymi Schody Franciszka I basztami. Obydwie pozostałe części zostały wybudowane przez Charlesa d'Amboise, syna Pierre'a, marszałka, admirała i gubernatora Lombardii. W r. 1560 Katarzyna Medycejska nabyła zamek i zmusiła kochankę swego zmarłego małżonka Henryka II, Dianę z Poitiers, aby przeniosła się tu z ulubionego zamku Chenonceaux. W późniejszych czasach zamek wiele razy zmieniał właścicieli. W r. 1740 wyburzono trakt północny, by stworzyć taras widokowy. W r. 1750 zamek nabył Jacques Le Roy, były nadleśniczy w Turenii. Urządził tu dla włoskiego artysty, szklarza i ceramika Niniego pracownię i polecił mu wyrabiać medaliony z portretami znanych osobistości. Wybór tych medalionów jest obecnie eksponowany w salach zamku.