Francja

ZAMKI NAD LOARĄ
Zamek Blois stanowi zaskakującą i fascynującą mieszaninę stylów. Zbudowany jest na planie nieregularnego, otwartego w stronę południową czworokąta. W „Historii Franków" Grzegorza z Tours wymienieni są po raz pierwszy w r. 584 Blisenses, mieszkańcy Blesois (okolica wokół Blois). Już na początku IX w. staje się Blois siedzibą potężnego rodu hrabiowskiego, po którego wymarciu (1241) zamek przechodzi w ręce rodu de Chatillon. W r. 1397 hrabstwo przechodzi na własność Ludwika Orleańskiego, drugiego syna Karola V.
W latach 1440-1589 rezydowali na zamku Blois i stąd rządzili państwem królowie francuscy. Później tylko książę Gaston d'Orleans nielubiany brat króla Ludwika XIII - wybrał Blois na swoją rezydencję.

Z zamkiem Blois wiążą się ważne wydarzenia historii Francji. Był ulubioną rezydencją księcia Karola Orleańskiego (1391 -1465), który spędził 25 lat w niewoli angielskiej. Jego syn, Ludwik XII, uczynił Blois rezydencją królewską; pełniła podobną rolę, jak później Wersal. Okres rządów Henryka III (1574-1589) stał się najdramatyczniejszym w historii miasta. Podczas wojen religijnych zebrały się tu dwukrotnie Stany Generalne; tu został zamordowany z rozkazu króla książę de Guise, przywódca Ligi Katolickiej. Książę dążył do całkowitego unicestwienia wiary protestanckiej, zamierzał też obalić króla. Aby ratować tron, Henryk III polecił zamordować swojego przeciwnika.

Na niewielkim wzgórzu stoi imponujące założenie pałacowe, składające się z czterech bardzo różnych grup budowli: w najstarszej części znajduje się Sala Stanów (XIII w.); trakt północno-wschodni z głównym wejściem od strony Place du Chateau (Placu Pałacowego) został nazwany na cześć Ludwika XII. Skrzydło Franciszka I znajduje się w północno-zachodniej części zamku, a skrzydło Gas-tona Orleańskiego w części południowo-zachodniej. W skrzydle Ludwika XII, nad łukiem wejścia, w późnogotyckiej wnęce, której tło zdobione jest liliami, stoi konny pomnik króla Ludwika XII (zrekonstruowany w r. 1857 po zniszczeniu oryginału w r. 1792), który polecił zbudować to skrzydło w latach 1498-1503 w stylu późnego gotyku. Poniżej wnęki, nad małymi drzwiami na prawo od luku bramy widnieje rzeźba dzika, herbowego zwierzęcia króla. Od strony dziedzińca to skrzydło posiada w parterze galerię, której kolumny zdobione sa liliami (kwiat herbowy Francji) i ogonkami gronostajów (znak herbowy małżonki króla, Anny Bretońskiej), podczas gdy filary są pokryte arabeskami.