Francja

Wyposażenie
W czasach rewolucji francuskiej katedra, posiadająca dawniej bogate średniowieczne wyposażenie i liczne ołtarze, została splądrowana i spustoszona. Podczas uroczystości ogłoszenia katedry w r. 1793 świątynią Rozsądku wystąpiła tu śpiewaczka operowa, która przed atrapą antycznej świątyni ustawioną w miejscu głównego ołtarza odegrała rolę „bogini wolności". Wkrótce jednak rozważano sprzedaż lub nawet zburzenie katedry. W r. 1795 przywrócono katedrze funkcje sakralne.

Ze średniowiecznego wyposażenia ocalały tylko sfa//e z r. 1351 z płaskorzeźbami z życia, męki i zmartwychwstania Chrystusa (z niestylową polichromią z XIX w.) oraz niektóre nagrobki. Godzien uwagi jest grobowiec Jeana Ju-venala des Ursins (zm. 1431) i jego żony (zm. 1456) z portretowym przedstawieniem klęczących małżonków (w południowo-wschodniej kaplicy przy prezbiterium). Jean Juvenal był poważanym starszym cechu kupców Paryża. Późno-gotycka płyta nagrobna kanonika Etienne Yver (zm. 1468) w jednej z kaplic przy nawie północnej sprawia wstrząsające wrażenie: ukazuje ducha Zmarłego przed Sędzią Świata, podczas gdy jego ciało pada pastwą robactwa.

Słynąca cudami gotycka figura Matki Boskiej (ok. 1330) przy południowo-wschodnim filarze skrzyżowania naw pochodzi z kaplicy znajdującej się dawniej w pobliżu Notre-Dame. Gotycki ołtarz główny padł już ofiarą „modernizacji" za czasów Ludwika XIV. Z nowego barokowego ołtarza wykonanego przez Coustou i Antoine Coysevoxa według projektu Roberta de Cotte pochodzi grupa rzeźbiarska „Opłakiwanie Chrystusa", z figurami królów Ludwika XIII i Ludwika XIV klęczących po obu stronach. W r. 1989 ustawiono dodatkowo nowy ołtarz w postaci sześcianu z brązu, według projektu Jeana Toureta. Rzeźby wielkości naturalnej przedstawiają ośmiu apostołów Starego Testamentu. Według projektu Roberta de Cotte wykonano też w stallach znakomite płaskorzeźby ze scenami z życia Marii; te roboty snycerskie należą do arcydzieł początku XVIII w.