Francja

Do skrzydła Ludwika XII przylega od południa pod kątem niemal prostym pozostałość galerii gotyckiej (ok.1450), która pierwotnie zamykała całą południowo-wschodnią stronę kompleksu. Za tą galerią wznosi się kaplica Chapelle Saint Calais (konsekrowana 1508; istnieje tylko prezbiterium odnowione w r. 1957, z witrażami Maxa Ingranda). Na południe od kaplicy rozciąga się Terrasse du Foix z pięknym widokiem na niżej położone dzielnice miasta i dolinę Loary. Nazwa tarasu pochodzi od wieży Tour du Foix, pozostałości średniowiecznych umocnień.
Południowo-Zachodnie skrzydło Gastona Orleańskiego jest dziełem utrzymanym w spokojnym stylu nawiązującym do architektury klasycznej, zbudowanym według projektu Francoisa Mansarla (1635). Zamierzał on wszystkie starsze części pałacu zastąpić budynkami o klasycyzującej architekturze. Plany te nie zostały zrealizowane, niestety zdążono rozebrać niektóre części budynków.

Do skrzydła Gastona Orleańskiego przylega pod kątem prostym skrzydło Franciszka I zbudowane w stylu renesansowym w latach 1515-1524. Na filarkach międzyokiennych bogato zdobionej, wzorowanej na włoskim renesansie fasady widnieją wszędzie salamandry, zwierzęta herbowe króla Franciszka I. Najciekawszą częścią fasady jest ośmio-boczna klatka schodowa w kształcie wieży z pięknymi rzeźbami, zbudowana w stylu gotyckim, ale z elementami wystroju renesansowego. Klatka schodowa o formie spiralnej odgrywała ważną rolę przy hucznych festynach. Dostojny gospodarz przyjmował swoich gości na stopniach schodów, a stojąc przy balustradzie miał doskonały widok na zgromadzoną publiczność. Klatka schodowa znajdowała się pierwotnie pośrodku fasady; zburzenie przez Mansarta części skrzydła Franciszka I zakłóciło symetrię.
W narożu między skrzydłami Franciszka I i Ludwika XII mieści się najstarsza część zamku hrabiów de Blois z XIII w.