Malarstwo hiszpańskie: m.in. El Greco, Juseppe de Ribera, Bartolomś Murillo, Diego Velazquez, Francisco Goya. Malarstwo staroniemieckie: m.in. Albrecht Durer, Lucas Cranach starszy, Jo-hann Friedrich von Sachsen, Hans Holbein młodszy.
Malarstwo angielskie XVIII w.: m.in. portrety sir Thomasa Lawrence'a, Thomasa Gainsborough'a, Joshua Reynoldsa.
Dział grafiki
Skrzydło Denon - I piętro, skrzydła Richelieu i Sully - II piętro. Grafika włoska, francuska, niemiecka i niderlandzka z okresu od średniowiecza do 1850 r.
Ponadto w podziemiach jest wystawa poświęcona historii średniowiecznego Luwru.


MUZEUM PICASSA
Pierwszymi mieszkańcami bagnistego przedmieścia Marais byli mnisi. W XII w. Filip August II zbudował mur miejski, który objął również ten teren. W XVI i XVII w. powstała tu wytworna dzielnica mieszkaniowa, w której arystokraci budowali swoje rezydencje. Po przeniesieniu w r. 1682 rezydencji królewskiej do Wersalu arystokraci opuścili pałace i dzielnica Marais przekształciła się w typową dzielnicę drobnomieszczańską, chylącą się ku upadkowi. Dopiero rozpoczęte w r. 1964, za rządów generała de Gaulle'a, energiczne działania ministra kultury Maliauxa zapobiegły dalszemu upadkowi Izielnicy, w tym także budynku Hotel Sale przy ulicy de Thorigny Nr 5. Pałac ten /ostał wzniesiony w XVII w. przez Pierre Huberta de Fontenay'a, królewskiego poborcę podatków od soli, stąd nadana przez lud złośliwa nazwa „Hotel Sale".

I undacja Picasso oraz prywatne zbiory s/tuki malarza zostały w r. 1985 przedstawione publiczności w zabytkowym budynku, który zapewne odpowiadałby ¦¦makowi artysty. Inicjatorzy powstania muzeum wskazują na zamiłowanie Picassa do starych pałaców, których niepowtarzalna atmosfera miała znaczny wpływ na jego twórczość. Wspomnieć tu należy Villa la Californie w Cannes i pałac Vauvenargues w Prowansji.