Trasa wycieczek jest dość skomplikowana, gdyż prowadzi nie przez poszczególne budynki, lecz przez piętra przyległych budynków, pochodzących z różnych okresów historycznych, co wymaga od zwiedzających dobrej znajomości historii klasztoru. Poniższy opis ma pomóc w zrozumieniu objaśnień przewodników.
Schody Grand Degre prowadzą ku wejściu do klasztoru, dokąd dojść można również schodami stanowiącymi przedłużenie chodnika na szczycie murów obronnych. Łukiem bramy przechodzi się na dziedziniec, nad którym dominuje baszta bramna Chatelet. Wąskie, strome i źle oświetlone schody Escalier du Gouffre prowadzą do wartowni Salle des Gardes, zwanej też portiernią (Porterie). Stąd goście opata klasztoru przechodzili schodami Escalier abbatial, by uczestniczyć w nabożeństwach. Skromnych pielgrzymów odprowadzano do Aumónerie. Sala jałmużnika Aumónerie [12], znajdująca się w budynku Merveille, jest pomieszczeniem w stylu przeważnie gotyckim. Służy dziś turystom oczekującym na zwiedzenie klasztoru. Wystawione lam modele, pokazujące rozwój historyczny opactwa, skracają czas oczekiwania i są pomocne w orientacji.

Zwiedzanie rozpoczyna się od wejścia na Escalier abbatial - schody opackie o 90 stopniach, zwane też Grand Degre interieur (wielkie schody wewnętrzne, w odróżnieniu od schodów zewnętrznych o tej samej nazwie). Schody te łączą kościół (po prawej) z kilkoma położonymi wyżej budynkami z XIII-XVw., a mianowicie z Bailliverie [13], dawną siedzibą władzy świeckiej i sądowniczej
1 z izbami opatów Logis des Abbes [14]. Budynki te są połączone mostkami przez Escalier abbatial z wnętrzem kościoła. Escalier abbatial docierają do Terrasse Saut-Gauthier (Skok Gauthiera; z tego larasu więzień o tym imieniu rzucił się w 78-metrową przepaść).

Z tarasu Saut-Gauthier [15], spoczywającego na solidnej podbudowie, roztacza się znakomity widok na daleką okolicę; m.in. można stąd zobaczyć Mont Doi i skaliste wybrzeże Cancale (zachodnie wybrzeże zatoki Mont-Saint-Michel), ale też zachodnią część wyspy, w tym drogę wiodącą od Terrasse de la Gire i Chemin de ronde w dół do budynku [16], zbudowanego w r. 1828 dla strażników więziennych, i dalej do wieży Tour Gabriel 117], zbudowanej w r. 1534, na której w r. 1627 nadbudowano niewielki wiatrak. Dalej na północ, na skale nad korytem rzeki Couesnon stoi zbudowana ok. r. 1300 kaplica Saint-Aubert, nazwana imieniem wspomnianego już biskupa Av-ranches. Na północnym stoku tarasu znajduje się taras ogrodowy, do którego przylega lasek dębowy Bois de 1'Abbaye sięgający do północnego wybrzeża wyspy. Poniżej lasku, niewidoczny z tarasu, znajduje się domek [18] zbudowany nad źródłem słodkiej wody, też nazwanym imieniem Saint-Aubert, który miał być odkrywcą tego źródła.